இந்திய நாடாளுமன்றத்தின் முதல் எதிர்க்கட்சி தலைவர் ஏ.கே. கோபாலனின் நினைவுதினத்தை கொண்டாடும் வகையில், நீண்டகால அரசியல் அனுபவம் வாய்ந்த வழக்கறிஞர் கே.எஸ். இராதாகிருஷ்ணன் செய்திக்குறிப்பு ஒன்றை வெளியிட்டுள்ளார்.

கேரளா மாநிலத்தின் கண்ணூர் மாவட்டத்தில் பிறந்த ஏ.கே. கோபாலன், இந்திய கம்யூனிஸ்டு கட்சியின் தலைவராக பொறுப்பு வகித்துள்ளார். இவர் அக்டோபர் மாதம் 1ஆம் தியதி 1904 ஆம் ஆண்டு பேரலாசேரி எனும் வடகேரள ஊரில் பிறந்தார். கல்வியை தெல்லிசேரி எனும் ஊரில் கற்றார். கற்கும் போது தான் ஒரு ஆசிரியராக வரவேண்டும் என விரும்பினார். மகாத்மா காந்தியின் இந்தியச் சுதந்திரப் போராட்டம் வலுப்பெற்ற போது, கோபாலனும் அவ்வியக்கத்தின் கிலாபாத் இயக்கத்தில் பங்கு பெற்று, அரசியலில் ஈடுபட ஆரம்பித்தார்.

பின்னர் சிறைத்தண்டனை பெற்றார். உப்பு சத்தியாகிரகத்தில் ஈடுபட்டதற்காக 1930 ல் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார். சிறையில் இருந்தபோது கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் கொள்கைகளால் ஈர்க்கப்பட்டார். 1937-ல் மலபார் பகுதியிலிருந்து சென்னைக்கு உண்ணாவிரத நடைபயணத்தைத் தொடங்கினார். இந்தியக் காப்பி விடுதியின் தொழிலாளர் போராட்டம் இவரது தலைமையில் நடந்தது.

சுதந்திரத்திற்குப் பின் இந்திய நாடாளுமன்றத்தின் முதல் எதிர்க்கட்சி தலைவராக பதவி வகித்தார். கோபாலன் மார்க்சியக் கட்சியைச் சேர்ந்த சுசீலாவை மணந்தார். தனது 72 வது வயதில் மார்ச் மாதம் 22 ஆம் நாள் 1977-ல் மரணமடைந்தார். ஏ.கே. கோபாலன் எதிர் மெட்ராஸ் மாநிலம், AIR 1950 SC 27, இந்திய உச்ச நீதிமன்றத்தின் ஒரு முக்கிய தீர்ப்பாகும், அதில் அரசியலமைப்பின் பிரிவு 21 இந்திய நீதிமன்றங்கள் உரிய சட்ட நடைமுறை தரத்தைப் பயன்படுத்த வேண்டிய அவசியமில்லை என்று நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது.

கம்யூனிஸ்ட் தலைவர் ஏ.கே. கோபாலன் சாதாரண குற்றவியல் சட்டத்தின் கீழ் தண்டனை விதிக்கப்பட்டதிலிருந்து டிசம்பர் 1947 முதல் காவலில் வைக்கப்பட்டார். அந்த தண்டனைகள் பின்னர் ரத்து செய்யப்பட்டன. மார்ச் 1, 1950 அன்று, அவர் சென்னை சிறையில் இருந்தபோது, ​​கோபாலன் தடுப்புக் காவல் சட்டம், 1950 இன் பிரிவு 3(1) இன் கீழ் பிறப்பிக்கப்பட்ட உத்தரவு வழங்கப்பட்டது.

தேசிய பாதுகாப்பு, வெளிநாட்டு உறவுகள், மாநில பாதுகாப்பு, பொது ஒழுங்கு அல்லது அத்தியாவசிய பொருட்கள் மற்றும் சேவைகளைப் பராமரிப்பதற்கு எந்த விதத்திலும் பாதகமாகச் செயல்படுவதைத் தடுக்க, மத்திய அரசு அல்லது மாநில அரசு யாரையும் தடுத்து வைக்க இந்த விதி அனுமதிக்கிறது. இந்திய அரசியலமைப்பின் பிரிவு 32 இன் கீழ், தனது தடுப்புக்காவலுக்கு எதிராக ஆட்கொணர்வு மனுவை கோபாலன் தாக்கல் செய்தார் . சட்டத்தின் பிரிவு 14 இன் படி, தான் தடுத்து வைக்கப்பட்டதற்கான காரணங்களை வெளியிடுவதற்கு கோபாலன் தடை செய்யப்பட்டார், ஏனெனில் இது நீதிமன்றத்தில் கூட அத்தகைய தகவல்களை வெளியிடுவதைத் தடைசெய்தது. தன்னைக் காவலில் வைத்திருக்கும் உத்தரவு அரசியலமைப்பின் பிரிவு 14, 19 மற்றும் 21 ஐ மீறுவதாகவும், சட்டத்தின் விதிகள் அரசியலமைப்பின் பிரிவு 22 ஐ மீறுவதாகவும் அவர் கூறினார்.

இந்த வழக்கு ஆறு நீதிபதிகள் கொண்ட அமர்வின் முன் வைக்கப்பட்டது. கோபாலன் சார்பாக எம்.கே. நம்பியார், எஸ்.கே. அய்யர் மற்றும் வி.ஜி. ராவ் ஆகியோர் ஆஜராயினர். சென்னை மாநிலத்தின் சார்பாக அட்வகேட் ஜெனரல் கே. ராஜா அய்யர், சி.ஆர். பட்டாபி ராமன் மற்றும் ஆர். கணபதி ஆகியோர் ஆஜராயினர். வழக்கில் தலையிட்ட இந்திய ஒன்றியத்தின் சார்பாக எம்.சி. செடல்வாட் ஆஜரானார்.

ஆறு நீதிபதிகளும் தனித்தனி கருத்துக்களை எழுதினர். தடுப்புக்காவலுக்கான காரணங்களை வெளியிடுவதை கட்டுப்படுத்தும் சட்டத்தின் பிரிவு 14 அரசியலமைப்பிற்கு விரோதமானது என்று பெரும்பான்மையானவர்கள் வாதிட்டனர். நீதிபதி ஃபசல் அலி ஒரு மாறுபட்ட தீர்ப்பை எழுதினார். நீதிமன்றத்தில் முகவுரை பற்றிய கேள்வி எழுப்பப்பட்டது என்பதன் அர்த்தத்திலும் இந்த வழக்கு ஒரு மைல்கல்லாகக் கருதப்படுகிறது. பின்னர் உச்ச நீதிமன்றம், அரசியலமைப்பின் விளக்கத்திற்கு முகவுரையைப் பயன்படுத்த முடியாது என்று கூறியது.

-கே.எஸ். இராதாகிருஷ்ணன்.